دوره آنلاین Cisco DevNET Associate

خلاصه دوره Cisco DevNET Associate:

سلام و خوش اومدید به دنیای جذاب و دوست داشتنی من. من سینا روزبه يكی از اعضای کوچیک Cisco DevNET هستم که در حال حاضر بر روی مبانی توسعه‌دهنده شبکه‌های Cisco کار می‌کنم و امروز می‌خوام در مورد این‌که چطور تبدیل به یه مهندس شبکه در دنیای امروز بشید، با شما صحبت کنم. این‌که چطور، Programmability تو شبکه و چگونگی ورود به Cloud را کشف کنید. ما به مهندسی شبکه در دنیای امروز و مهارت‌های مورد نیاز اون و چگونگی اون‌ها نگاه خواهیم کرد. این دوره، Cisco DevNET Associate یا اصول برنامه‌نویسی شبکه می‌تونه به شما در تسریع این امر کمک کنه.
مفهوم Network در عصر جدید دچار تغییراتی شده است. یعنی Network قدیمی که می‌شناسیم دائماً در حال تغییر است و از حالت Traditional به حالت Programmability در حال مهاجرت می‌باشد. مباحثی که جدیداً در بحث Network مطرح می‌شود شامل، بحث Network as a Service (NaaS)، Software Defined Networking (SDN)، Network Functions Virtualization (NFV) و بحث ترکیب Programmability یا برنامه‌نویسی در شبکه است.
Network as a Service شامل اجزاء مختلفی می‌شود. 2 جزء اصلی NaaS، NFV یا Network Function Virtualization و SDN یا Software Defined Networking است. NFV یا Network Functions Virtualization در واقع مجازی‌سازی شبکه در سازمان‌ها است. یعنی در یک سازمان خبری از Firewallها، Switchها، Routerها و ... نیست. در واقع Deviceهای فیزیکی وجود ندارند. در عوض با یک Server، تمامی وظایف این Deviceها به‌صورت Virtual به عنوان یک Service در حال اجرا هستند. Cisco برای راه‌اندازی این Service، راه‌کار ارائه می‌کند. مثل استفاده از Switchهای Nexus 1000V، Routerهای ISRv، ASAvها و vWAAS.
هر Network Device و از هر Vendor، که در شبکه‌ در حالت Traditional استفاده می‌شود، دارای 3تا Plane مختلف است. Control Plane، Data Plane و Management Plane. Control Plane، Planeی است که به عنوان مثال، مسئولیت ساخت و ایجاد Routing Tableها را دارد. Data Plane، Planeی است که مسئول انتقال Data اصلی و Physically در بستر شبکه است. Management Plane، Consoleهایی در اختیار ما به عنوان Network Engineer قرار می‌دهد، مثل CLI، SSH، SNMP و ... که توسط آن‌ها می‌توان Deviceهای شبکه را Management نمود. در شبکه‌هایی که به صورت SDN یا Software Defined Networking مدیریت می‌شود، Control Plane از Device برداشته می‌شود و مدیریت آن به‌صورت متمرکز توسط یک Controller انجام می‌شود. این Controller، عملیات Control Plane همه Deviceهای شبکه را انجام می‌دهد. در واقع Process که بر روی مغز Deviceها قرار دارد را، در یک نقطه متمرکز قرار می‌دهیم و Deviceهای شبکه را Dummy می‌بیند. این قابلیت برای Networkهایی کاربرد دارد که خیلی Dynamic و بزرگ هستند و روز به روز، براساس نیاز مشتری Configuration، Network در حال تغییر است. مزیت این روش نسبت به حالت Traditional این است که، نیاز نیست Network Engineerها تک تک Deviceهای مسیر را Manage بکنند. در واقع SDN منجر به کاهش زمان، مدیریت یکپارچه و کاهش خطای انسانی در شبکه می‌شود. از طرف دیگر، Controller یک دید کلی نسبت به تمام Network ما خواد داشت.
Cisco ACI (Application Centric Infrastructure) همان SDN است. این روشی است که Cisco برای راه‌اندازی شبکه‌ها به‌صورت SDN ارائه می‌دهد. از طرف دیگر، APIC (Application Policy Infrastructure Controller)، Component از Cisco ACI است که به عنوان Controller، SDN Network عمل می‌کند.
API یا Application Program Interface، Interfaceهای Application هستند که توسط آن‌ها می‌توان با Controller به عنوان یه Network Engineer، صحبت کرد و مدیریت SDN Network را برعهده گرفت. 2 مدل API در بحث SDN و Controller مطرح می‌شود، Northbound Interface (NBI) و Southbound Interface (SBI).
SBI بخشی از API است که Controller استفاده می‌کند تا به واسطه آن با Network Deviceها صحبت کند. در واقع استفاده از یکسری Protocol استاندارد، مثل OpenFlow می‌باشد. البته Cisco نیز بعدها از Protocol انحصاری به اسم Cisco OpFlex استفاده نمود که به عنوان استاندارد هم مطرح شد و جزء Protocolهای استاندارد محسوب می‌شود. CLI هم جزء Protocolهای SBI محسوب می‌شود که توسط آن می‌توان Deviceهای قدیمی‌تر، که از استانداردهای OpenFlow و OpFlex پشتیبانی نمی‌کنند، شبکه SDN را Manage کرد.
NBI بخشی از API است که User و کاربر شبکه، توسط آن می‌تواند با Controller صحبت کند و Configurationهای لازم را بر روی آن اعمال نماید. در این قسمت می‌توان از GUI یا Interface گرافیکی که Controller به ما می‌دهد استفاده کنیم، یا اینکه از JavaScript یا Python برای انتقال اطلاعات بر روی Controller و Configure کردن Deviceهای شبکه استفاده کنیم، یا از Controller، اطلاعات را دریافت کنیم.
برای شروع سفر، می‌خوایم با یه سوال در مورد مهندسی شبکه‌های قدیمی که همه ما از اونجا اومدیم شروع کنیم. در واقع جایی که زمینه همه ما بیرون اومده و این‌که چطور می‌تونیم به یک مهندس شبکه امروزی تبدیل بشیم. برای انجام این کار می‌خوام شما را با شبکه و شخصیت Carl آشنا کنم. مهندس Carl یک مهندس شبکه است که مهارت‌های زیادی تو مهندسی شبکه داره که اون را تا این لحظه بسیار موفق کرده. مفاهیم لایه 2 مثه STP را بخوبی درک می‌کنه و در لایه 3 با پروتکل‌های مسیریابی، امنیت، خدمات با طراحی جدید VPN، برنامه‌هایی VoIP و MPLS بخوبی آشناست. اون تمام مهارت‌های شبکه‌ی خودش رو تحت کنترل داره. اون همچنین در طی راهی که داشته، مجبور شده، مهارت‌های برنامه‌نویسی خودش رو کمی تقویت کند. مثل TCL، EEM و ... همچنین با استفاده از اسکریپت‌های بخصوصی به خودکارسازی برخی از پیکربندی‌های شبکه پرداخته.

در حال حاضر این مجموعه مهارت‌ها ‌مناسب Carl هستش البته تا زمانی که در شبکه‌ها یعنی در صنعت، Routerها و Switchها و Serverهای متصل به خودش رو داشته باشه. Switch ها را که همه ما می‌تونیم به خاطر بیاریم. وقتی شبکه به این شکل به نظر می‌رسید، به سادگی می‌تونستیم به Data Centerها بریم و می‌تونستیم تجهیزات شبکه‌مون رو لمس کنیم. اما با گذشت زمان شبکه شروع به تکامل کرد. اولین تغییرات Virtualization بود. در واقع Vswitchها بودند. در این مرحله Carl و مابقی مهندسین شبکه به اون‌ها نگاه می‌کردن. تصور همه‌ی ما بر این بود Switchهای مجازی یا Vswitchها واقعیت ندارن، مگه می‌شه که نرم‌افزار به تیم Server اجازه بده Vswitchها را کنترل کنن! به هر حال ما به عنوان مهندسین شبکه به Routerها و Switchهای فیزیکی‌مون ‌چسبیدیم. جالب اینجاست که به Vswitchها ختم نشد. بعد از مدتی در شبکه Carl، ارتباط بین Switchها با Serverها از طریق Blade Switchها انجام می‌شد و حالا Carl حتی از Serverها دورتر شد. این موضوع نگران کننده بود چرا که Blade Switchها اغلب از فروشندگان Server تامین می‌شد. بنابراین یه بار دیگه Carl و همکارانش گفتن، می‌دونید چه چیزی اجازه می‌ده تیم Server همچنان به تبادل اطلاعات با کسانی که در شبکه‌های واقعی هستند بپردازن، Routerها و Switch های فیزیکی، و ما روی اون شبکه فیزیکی که هستیم تمرکز می‌کنیم. خب جالب بود که باز به همین‌جا ختم نشد! بعدهاً ما در شبکه‌ها Container و Containerهایی داشتیم به اسمLBR یا Linux Bridge. و در حال حاضر مفاهیم شبکه‌ رو بر پایه Virtual Machineها داریم که خیلی دور از Routerها و Switchهایی فیزیکی که Carl داره مدیریت می‌کنه هستن. در ادامه Cloud و مباحث راینش ابری را داریم که ارتباط بین Data Centerها توی اون انجام می‌گیره. اما بدتر از همه، Virtual Deviceهایی هستن که شبکه فیزیکی تو اون‌ها وجود نداره. همه این Containerها به طور مستقیم به Cloud که به عنوان Network as a Service شناخته می‌شود متصل هستن. فراموش نمی‌کنیم کلیه خدمات و تجهیزات شبکه و امکانات مثل Load Balancerها، Firewallها، IPS و ... تو شبکه وجود دارن که باید با اون‌ها سر و کار داشته باشیم.

تمامی این صحبت‌ها، Carl و مهندسین شبکه که خود ما هستیم را به من معرفی می‌کنه. تمامی این موارد رو باید بپذیریم. بیایید یه بار دیگه به دوست قدیمی خودمون یعنی مدل OSI نگاهی بندازیم. همه ما مدل OSI رو باید به خاطر داشته باشیم چرا که تفسیر کل دنیای Network بر مبنای اون هست. باید اون رو بخاطر بسپاریم چرا که در تمامی آزمون‌های صدور گواهینامه مثه CCNA, CCNP, CCIE، MCSA، MCSE و ... به اون نیاز داریم. اما بیاین با خودمون صادق باشیم. در واقع فقط سه ناحیه قابل توجه تو این مدل وجود داره.

لایه‌های میانی تو مدل OSI رو داریم، همه ما با اون‌ها آشنایی داریم. موارد و مفاهیم مربوط به Mac Addressها، IP Addressها و Protocolهای، TCP و UDP. اما در زیر این مفاهیم، Black Magic را داریم که به لایه فیزیکی معروف است. اتصال الکتریکی و فیزیکی و نحوه برخورد با فیبر، کابل‌ها و Connectorها. همه این موارد در این ناحیه انجام می‌شه. و اگه کسی در مورد لایه‌های بالایی از ما سوال بپرسه، می‌گیم لطفاً از ما درباره این لایه‌ها، سؤال نکنید. اما چالشی که امروز با اون سرو کار داریم، درک هر 7 لایه شبکه است. امروز برنامه‌های کاربردی تو شبکه در حال اجرا هستند که به ما در درک و ساخت پروتکل‌های مطمئن برای برقرای ارتباط با Deviceهای شبکه کمک می‌کنن، مثه HTTP. ما از عصر حجر شبکه شروع به کار کردیم. یعنی دوره‌ای که توی اون فقط باید نگران مباحث STP،VLAN و ... می‌بودیم. تا در نهایت به عصر Programmability رسیدیم جایی که به ما تلنگر می‌زنه.

می‌بینیم که پایتون تبدیل به یک زبان جدید برای شبکه شده و مهندسین شبکه باید برای اتوماسیون شبکه با APIها آشنا باشن. برای اتوماسیون شبکه از استانداردهای جدید و فن‌آوری جدیدی مثه Netconf، REST API باید استفاده بشه که Cisco و غول‌های بزرگ شبکه در حال طراحی و ساختن اون‌ها هستن. اما چرا همچنین تغییر سریع از عصر حجر به عصر Programmability داشتیم؟!! برای ما خوبه چرا که در مسیر دیجیتالی شدن و مکانیزمه شدن تمامی کارها هستیم. از شرکت‌ها و تغییراتی که در همه مشاغل ما در حال اتفاق افتادن، تا انتظارات کاربران از نظر اقتصادی و رسیدن به درجه بالاتری از چابکی مطرح هستش. ممکنه این تغییرات سریع شما رو دچار احساس عصبانیت کنه و بگید چرا با چنین شتابی فناوری‌ها در حال حرکت‌اند.
همه این موارد از APIها می‌گذره و شما فقط احساس ناامیدی می‌کنید و عصبانی هستین، که این عالیه! اما ما نمی‌تونیم اونچه رو که در حال تغییر متوقف کنیم. احساس ناامیدی به این معنی که شما فراتر از انکاری که من قبلاً داشتم حرکت کردین. پس واقعا بهتون تبریک می‌گم. هدف من اینه که مهندسین و افراد شبکه به خودشون یه تکونی بدن. حرکت تو مسیر DevNET کمک می‌کنه تا مهندسین شبکه فراتر از خشم حرکت کنن و خودشون رو به سمت پذیرش اون سوق بدن.

این خیلی قابل قبوله که تو اون می‌تونیم با این چالش‌ها مقابله کنیم و واقعاً زمینه رو فراهم کنیم. من اینجا هستم تا در مورد مهندسی شبکه امروزی صحبت کنم. درباره اونچه که یک مهندس شبکه‌ تو دنیای امروز نیاز به اون داره. تو این گفتگو وقتی که در مورد Carl بحث کردیم، Carl با همه روبرو شد. این دقیقاً در مورد من و شما هم صادق. Carl با یک رویکرد سه مرحله‌ای راهی برای رسیدن به اون پیدا کرد. تمام فازهای که اون پشت سر گذاشته رو تو مرحله اول تجزیه و تحلیل کنید. اون برای یه مدت شبکه رو کنار گذاشت و روی برخی برنامه نویسی‌های اصلی متمرکز شد. برخی مهارت‌های پایتون و APIها رو با توجه به قالب‌های داده مثه XML، JSON و YAML یاد گرفت و شروع به آزمایش در Source Codeهای موجود در GitHub کرد. همچنین اون به مهارت‌های لینوکس و Toolهای اون نگاهی انداخت و شروع به یادگیری اون‎ها کرد. مثه Ansible، Docker، Puppet و Chef. با یه سری از پروتکل‌های جدید شبکه مثه NETCONF/YANG وRESTCONF آشنا شد. دقیقا این یعنی همون مسیری که شما هم مثه Carl نیاز به طی کردن اون دارین و با توجه به شرایط شغلی‌تون باید مثه Carl اون رو در آغوش بگیرید.

مدت دوره Cisco DevNET Associate:

60 ساعت

پیشنیاز دوره Cisco DevNET Associate :

• CCNA

اهداف دوره Cisco DevNET Associate:

دوره Cisco DevNET یا اصول برنامه نویسی شبکه به شما کمک می‌کنه تا سفر خودتون رو به برنامه‌نویسی شبکه‌، شروع کنید. این دوره شامل ماژول‌های اصلی هستش که کل مناطق مختلف شبکه رو پوشش می‎‌ده تا شما رو به طور پایه‌ای محکم و استوار کنه، به طوری که شما می‌تونید تو سراسر اتوماسیون و مفاهیم اون با عمق بیشتری نفوذ کنید تا در نهایت به یه مهندس شبکه تو عصر Programmability تبدیل بشین.
اهمیت Python به عنوان یک زبان برنامه‌نویسی برای Network Engineers بسیار مهم است. در صورتی که شبکه SDN داریم، می‌توان از Python استفاده کنیم و Configurationهای مد نظر را برای Controller ارسال کنیم و در واقع با Controller صحبت کنیم.
حتی در صورتی که در شبکه، SDN استفاده نمی‌کنیم، زبان Python به عنوان Task Automation یا اتوماتیک کردن کارهای روزمره در شبکه Traditional قابل استفاده می‌باشد. تصور کنید می‌خواهیم 1000تا VLAN را، بروی 100تا Switch بسازیم. اگه بخوایم این Configuration را به صورت Manual بروی Switchها اعمال کنیم، خیلی زمان‌بر خواهد بود. از طرفی استفاده از Protocol، VTP دارای مشکلات خاص خود می‌باشد، که در دوره‌های CCNA و CCNP به آن پرداخته می‌شود. راه‌کار بهتر استفاده از یک Script ساده Python است.
Python برای Network Engineers اهمیت دارد به دلیل اینکه، یک زبان برنامه‌ویسی ساده و عمومی است. دلیل مهم‌تر این است که، Industry یا صنعت از آن پشتیبانی می‌کند. مثلاً Cisco Nexusهای جدید، Interpreter یا Python Shell بر روی آن قرار دارد و می‌توان مستقیماً بر روی Command Line، Cisco از آن بهره برد.

سرفصل دوره Cisco DevNET Associate:

1- Introduction - How to be a Network Engineer in a Programmable Age
2- Why Python
3- Python 2x Vs 3x
4- Python Interpreter
5- Argument Passing
6- User Input
7- Help Dir
8- Variables
9- Python Datatypes
10- Strings
11- Numbers
12- Booleans
13- Lists
14- Sets
15- Tuples
16- Dictionaries
17- If elif else conditions
18- For Loops
19- While Loops
20- Nesting
21- Break Continue Pass
22- Exceptions
23- Functions
24- Name Spaces
25- Class Object Oriented Programming
26- Colorama Module
27- Regular Expression Module
28- Time Date Module
29- Threading Module
30- File Operation
31- Quick Start Guide to Network Automation (Telnetlib Module, Paramiko Module)
32- Netmiko - Use SSH for Network Automation
33- NAPALM
34- NAPALM and BGP
35- Use NAPALM for device configuration audit and changes
36- Netmiko Scaling
37- Data Formats- Understanding and using JSON, XML and YAML
38- APIs are Everywhere... but what are they
39- REST APIs - HTTP is for more than Web Browsing
40- REST APIs - Making REST API Calls with Postman
41- Python - Working with Libraries and Virtual Environments
42- Python - Useful Python Libraries for Network Engineers
43- Getting the “YANG” of it with Standard Data Models
44- Goodbye SNMP hello NETCONF
45- Learn to CRUD with GET, POST and DELETE using RESTCONF_with annotation
46- NX-API - Get Started with the Native Nexus API
47- NX-API - Dive into the Nexus Object Model
48- Introducing Cisco DNA Center Platform APIs and Programmability
49- Got SDN- Understanding the ACI Programmability Options
50- Network Control in the Cloud - Developing with Cisco Meraki
51- Cisco DNA Center Platform APIs - Exploring Apps and Tools
52- Cisco DNA Center Platform APIs - Network Troubleshooting
53- ACI Programmability - The ACI Object Model
54- ACI Programmability - Using the ACI Toolkit
55- Linux at the Edge- Introduction to Guest Shell
56- Python at the Edge- Super Charged Network Event Management
57- Package, Deploy and Run Applications in the Network with IOx
58- Configuration Management and the Network
59- Ansible - What you need to Get Started
60- Ansible Quick Start - Ansible infrastructure requirements
61- Ansible Quick Start Ad hoc commands
62- Ansible Quick Start Raw Playbooks and Cisco IOS Command module Playbooks
63- Ansible Quick Start Ansible CLI Playbook
64- Ansible Quick Start Playbooks and Cisco IOS Config module
65- Cumulus Linux and Ansible Automation

جزئیات سرفصل آموزشی دوره Cisco DevNET Associate را از طریق لینک زیر دریافت کنید: